Monitorowanie poziomu cholesterolu we krwi
Im wyższy poziom cholesterolu we krwi, tym wyższe ryzyko choroby wieńcowej. Uszkodzenia są przypisywane cholesterolowi w lipoproteinach o niskiej gęstości (LDL-C). Lipoproteiny o wysokiej gęstości odgrywają rolę ochronną. Im wyższy poziom LDL-C i niższy poziom HDL-C, tym większe ryzyko rozwoju CHD.
Monitorowanie stężenia cholesterolu we krwi jest zalecane u wszystkich pacjentów z ryzykiem miażdżycy i jej powikłań: palaczy, pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (ciśnienie skurczowe powyżej 140 mmHg lub ciśnienie rozkurczowe powyżej 90 mmHg). ), pacjenci z cukrzycą typu 2 (stężenie glukozy na czczo >6,0 mmol/l), osoby, których krewni mają w wywiadzie wczesną CHD (zawał mięśnia sercowego lub niestabilną dławicę piersiową u mężczyzn w wieku < 55 lat, u kobiet < 65 lat) lub hiperlipidemię (podwyższone stężenie lipidów we krwi). Ponadto osoby z otyłością brzuszną (odkładanie się tłuszczu w jamie brzusznej i górnej części tułowia, obejmujące szyję, twarz, obręcz barkową) i przewlekłą chorobą nerek powinny być regularnie monitorowane.
W celu wykrycia chorób sercowo-naczyniowych zaleca się oznaczanie profilu lipidowego u wszystkich mężczyzn w wieku powyżej 40 lat i wszystkich kobiet w wieku powyżej 50 lat.
Na stężenie cholesterolu we krwi wpływa wiele czynników: dieta, palenie tytoniu, spożycie alkoholu, infekcje, a nawet zmiany pozycji ciała podczas pobierania próbek krwi. Dlatego ważne jest, aby zminimalizować wpływ tych czynników na wyniki testu.
